|
تأثیر اوضاع عصر فردوسی بر تدوین شاهنامه
|
| جهانبخش ثواقب |
| دانشگاه لرستان |
|
|
چکیده: (14889 مشاهده) |
| شاهنامه‌ی فردوسی را حماسه‌ی ملّی و گنجینه‌ی هویّت ایرانیان دانسته‌اند. هویّتی که پاسداران آن با حفظ روایات شفاهی و سنن باستانی و انتقال این ذخیره به زمانه‌ای که شرایط برای بازسرودن شاعرانه‌ی آن فراهم گشت، توانستند در عهد اسلامی نیز آن را تداوم بخشند. اگرچه دهقانان در حفظ و بازگویی این سنن نقش مؤثّری دارند، اما توانمندی فردوسی در سرودن حماسه‌ی ملّی و آفرینش اثری جاودانه، نامه‌ی باستان ایران را به زیباترین شیوه ماندگار کرد. در بررسی این اثر حماسی، با این پرسش مواجه می‌شویم که آیا تنها ذوق سرشار و قریحه‌ی ناب فردوسی و حسِّ ملّیّتی او به خلق شاهنامه انجامیده است یا این‌که اوضاع عصر و زمانه‌ی شاعر نیز بر پدید آمدن این اثر تأثیرگذار بوده است؟ در این مقاله، با تبیین اوضاع سیاسی، اجتماعی، دینی، ادبی و فرهنگی عصر فردوسی و تأثیر آن بر سروده شدن شاهنامه، بر این یافته تأکید می-کند که، پدید آمدن شاهنامه تابع شرایط روزگار فردوسی بوده است. |
|
| واژه‌های کلیدی: فردوسی، شاهنامه، سامانیان، محمود غزنوی، دهقانان، حماسه ملّی. |
|
|
متن کامل [PDF 333 kb]
(1986 دریافت)
|
نوع مقاله: پژوهشي |
موضوع مقاله:
ادبیات پهلوانی
دریافت: 1393/6/26 | پذیرش: 1393/6/26 | انتشار: 1393/6/26
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
