|
تحلیل داستانی و روان‌شناسی شش شخصیت از دورۀ پهلوانی شاهنامه
|
فروزنده عدالت کاشی   1، مهناز جعفریه2 |
1- ، edalat.2014.as@gmail.com
2- دانشگاه ازاد اسلامی |
|
|
چکیده: (3363 مشاهده) |
| بررسی ظاهر، صفات، اعمال، رفتار، افکار، هیجانات و انگیزه های یک شخصیت، به‌تنهایی و یا در تعامل با دیگران، از مباحث شخصیت پردازی در ادبیات و روان شناسی داستان است که با شناخت آن‌ها می توان گفت که یک نویسنده تا چه حد در پرداخت و واقعی جلوه دادن شخصیت داستانی اش موفق بوده است. در این مقاله چند شخصیت شاهنامه از جنبه های داستانی (ادبی و روان‌شناسی)؛ مانند جامع و ساده بودن، ایستا و پویا بودن (تحوّل)، ساختار و بافت، صفات، انحصارطلبی بودن یا جمعی بودن، اخلاق و نوع دوست بودن و احساسات دیگری چون تحقیرشدگی، اضطرابی و غیره مورد تحلیل قرار گرفته اند تا میزان دقت و مهارت فردوسی در شخصیت پردازی مشخص شود. نتایج به دست آمده حاکی از توجه بسیار فردوسی در واقعی نشان‌دادن رفتار و افکار شخصیت هاست؛ تا آنجا که طبیعی ترین عملکردها از هر شخصیت، در هر موقعیت دیده می شود. در این تحقیق، شخصیت پردازی ادبی و عملکرد شخصیت ها، از لحاظ روان‌شناسی، به شیوۀ توصیقی- تحلیلی با رویکرد انتقادی بررسی شده است. |
|
| واژه‌های کلیدی: شخصیت پردازی داستانی – شخصیت در روان شناسی – شخصیت از لحاظ جامع شناختی . |
|
|
متن کامل [PDF 496 kb]
(2794 دریافت)
|
نوع مقاله: پژوهشي |
موضوع مقاله:
ادبیات پهلوانی
دریافت: 1396/8/19 | پذیرش: 1399/11/25 | انتشار: 1399/11/25
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
